W czerwcu 2016 r. FSB wydała wytyczne uzupełniające dotyczące opracowywania skutecznych strategii i planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dla ubezpieczycieli o znaczeniu systemowym. Jednocześnie w listopadzie 2019 r. IAIS przyjął Podstawowe Zasady Ubezpieczeń dla wszystkich zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, wspólne ramy dla grup ubezpieczeniowych prowadzących działalność międzynarodową określające szczegółowo normy dotyczące prewencyjnego planowania naprawy.

Zgodnie z IRRD przewiduje się przygotowywanie prewencyjnych planów naprawy (pre-emptive recovery plans) oraz planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (resolution plans).

O ile tworzenie pre-emptive recovery plans będzie domeną podmiotów rynku ubezpieczeniowego, to za tworzenie planów resolution odpowiedzialne będą organy resolution w poszczególnych krajach. W przypadku Polski będzie to BFG.

Plan resolution jest tworzony dla zakładu niezależnie od jego aktualnej sytuacji finansowej.

Plany resolution powinny zawierać:

  • streszczenie głównych elementów planu;
  • streszczenie istotnych zmian w jednostce, które miały miejsce po przedłożeniu ostatnich informacji dotyczących resolution;
  • wskazanie, w jaki sposób można w koniecznym zakresie prawnie i gospodarczo oddzielić funkcje krytyczne i główne linie biznesowe, aby zapewnić ich ciągłość z chwilą upadłości zakładu;
  • wskazanie aktywów, które mogłyby służyć jako zabezpieczenie;
  • prognozowany harmonogram realizacji każdego istotnego aspektu planu;
  • szczegółowy opis oceny możliwości przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji
  • opis wszelkich środków wymaganych w celu ograniczenia lub usunięcia przeszkód dla możliwości przeprowadzenia resolution
  • wyjaśnienie, w jaki sposób możliwości resolution można finansować bez zakładania żadnego nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego poza skorzystaniem, w miarę dostępności, z ubezpieczeniowego systemu gwarancyjnego lub z dowolnych mechanizmów finansowania;
  • szczegółowy opis poszczególnych strategii resolution, które mogłyby zostać zastosowane w przypadku różnych możliwych scenariuszy i mających zastosowanie harmonogramów;
  • opis krytycznych wzajemnych zależności;
  • analiza wpływu planu resolution na pracowników jednostki, w tym ocena wszelkich związanych z tym kosztów, oraz opis przewidywanych procedur konsultacji z pracownikami podczas procesu resolution, z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, krajowych systemów dialogu z partnerami społecznymi;
  • plan komunikacji z mediami i ogółem społeczeństwa;
  • opis podstawowych operacji i systemów niezbędnych do zapewnienia ciągłości funkcjonowania procesów operacyjnych jednostki;
  • w stosownych przypadkach wszelkie opinie wyrażone przez jednostkę w związku z planem resolution.